Terschelling speelt gelijk tegen ONB
Zondag stond voor Terschelling een uitwedstrijd op het programma. ONB was de tegenstander en na het laatste fluitsignaal van de goed fluitende leidsman stond er 1-1 op het scorebord. Dat was al met al een verdiende uitslag.
ONB begon sterk aan de wedstrijd en drukte de eilanders al gauw terug. Dat spelbeeld bleef eigenlijk de gehele eerste helft hetzelfde. Maar de defensie van de eilanders stond uitstekend en daardoor lukte het de thuisploeg nauwelijks om echt gevaarlijk te worden. De eerste 2 grote kansen waren nota bene voor de eilanders. Een schot van Watja Carli werd met de hand tegen gehouden maar de scheidsrechter kon dit vanuit zijn positie niet zien en dus kreeg Terschelling geen penalty. Uit de daarop volgende hoekschop kreeg Bent Heeger een vrije kop kans, maar die bal verdween naast het doel. ONB kreeg niet lang daarna een vrije trap na een overtreding van Bart Zeeders, wat hem zijn derde gele kaart van dit seizoen opleverde. Gelukkig plofte de vrije trap op de lat boven Erik Homan. Vlak voor rust werd ONB nog tweemaal gevaarlijk, eerst belandde een kopbal eenvoudig in de handen van Erik Homan en daarna schoot de spits van de thuisploeg de bal mijlenver naast.
Na rust wist Terschelling vaker gevaarlijk te counteren. De eerste kansjes waren voor de eilanders en de backs van ONB hadden veel moeite met de snelheid van Dennis Lenz en Watja. Laatstgenoemde ging na een uur spelen nog maar een keer zijn tegenstander voorbij en poeierde de bal spijkerhard in de korte hoek, 0-1. Lang konden de eilanders echter niet genieten van de voorsprong. Een corner werd keurig achter doelman Erik gekopt, jammer genoeg werd dat gedaan door Boris de Hek. Zijn eigen doelpunt betekende dus de gelijkmaker. Daarna werd het meer en meer een vechtwedstrijd waarin beide ploegen een aantal grote kansen creëerde. Arjen de Jong zag een doelpunt afgekeurd worden na vermeend buitenspel. Maar het was Watja die de allergrootste kans kreeg, 20 seconde voor het eindsignaal ging hij alleen op de keeper af, maar diezelfde keeper kwam als winnaar uit die strijd na een zwak uitgevoerd stiftje. Zodoende eindigde de wedstrijd in 1-1. Dat was een terechte afspiegeling van de krachtsverhoudingen en dus konden beide clubs leven met de puntendeling.